- асоба
- lat. osoba; sobaличность; лицо; особа, персона* * *1) личность;2) лицо (человек вообще);3) особа, персона* * *асоба ж.лицо, личность
Беларуска-расейскі слоўнік .
Беларуска-расейскі слоўнік .
асобағал — [عصابغل] асои махсусе, ки одамони ланг ё дарди по ба зери бағал гирифта такякунон мегарданд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
взварецъ — асоба, якая займалася вырабам хмельных напіткаў … Старабеларускі лексікон
выбадывачъ — асоба, якая праводзіць дазнанне … Старабеларускі лексікон
доживотникъ — асоба, якая пажыццёва чым н. валодае … Старабеларускі лексікон
евикторъ — асоба, якая бярэ на сябе адказнасць за магчымыя дамаганні на праданае … Старабеларускі лексікон
коляторъ — асоба, якая ўнесла сродкі на пабудову царквы, касцёла … Старабеларускі лексікон
кураторъ — асоба, што ажыццяўляла апеку ў адносінах да непаўналетніх дзяцей і ўдоў; апякун … Старабеларускі лексікон
пустая рука — асоба, якая не мае законных спадчыннікаў … Старабеларускі лексікон
Дунин-Марцинкевич, Викентий Иванович — Винцент Дунин Марцинкевич Викентий Иванович Дунин Марцинкевич … Википедия
вижъ — 1. службовая асоба, абавязкам якой было засведчанне прыкмет злачынстваў, удзел у інвентарызацыі маёнткаў; 2. асоба, прыцягнутая да засведчання фактаў, якія датычаць аднаго асобнага злачынства; 3. даносчык, шпіён … Старабеларускі лексікон
Белорусский язык — Самоназвание: Беларуская мова Страны: Белоруссия, Россия … Википедия